Ketahui tentang perbezaan antara HDD dan SSD, faktor bentuk yang tersedia, cara ia membandingkan kapasiti, kelajuan, kuasa dan banyak lagi.
Memilih storan yang betul bukan hanya tentang membandingkan kapasiti dan kos. Jenis storan yang digunakan oleh komputer anda adalah penting untuk prestasi, termasuk penggunaan kuasa dan kebolehpercayaan. Pemacu keadaan pepejal (SSD) dan pemacu cakera keras (HDD) ialah dua pilihan storan utama untuk dipertimbangkan. Berikut ialah panduan ringkas tentang penggunaan terbaik untuk setiap satu dan cara membandingkan.
Apa itu HDD?
HDD ialah peranti storan data yang tinggal di dalam komputer. Ia mempunyai cakera berputar di dalam tempat data disimpan secara magnetik. HDD mempunyai lengan dengan beberapa “kepala” (transduser) yang membaca dan menulis data pada cakera. Ia serupa dengan cara pemain rekod meja putar berfungsi, dengan rekod LP (cakera keras) dan jarum pada lengan (transduser). Lengan menggerakkan kepala melintasi permukaan cakera untuk mengakses data yang berbeza.
HDD dianggap sebagai teknologi warisan, bermakna ia telah wujud lebih lama daripada SSD. Secara umum, kosnya lebih rendah dan praktikal untuk data yang tidak perlu diakses dengan kerap, seperti sandaran foto, video atau fail perniagaan. Ia tersedia dalam dua faktor bentuk biasa: 2.5 inci (biasa digunakan dalam komputer riba) dan 3.5 inci (komputer desktop). Lihat contoh HDD
Apa itu SSD?
SSD mendapat namanya—keadaan pepejal—kerana mereka menggunakan peranti keadaan pepejal di bawah hud. Dalam SSD, semua data disimpan dalam litar bersepadu. Perbezaan daripada HDD ini mempunyai banyak implikasi, terutamanya dalam saiz dan prestasi. Tanpa memerlukan cakera berputar, SSD boleh mengecil kepada bentuk dan saiz batang gusi (yang dikenali sebagai faktor bentuk M.2) atau sekecil setem pos. Kapasiti mereka—atau jumlah data yang boleh disimpan—berbeza-beza, menjadikannya fleksibel untuk peranti yang lebih kecil, seperti komputer riba tipis, boleh tukar atau 2 dalam 1. Dan SSD secara mendadak mengurangkan masa akses kerana pengguna tidak perlu menunggu putaran pinggan untuk dimulakan.
SSD lebih mahal daripada HDD bagi setiap jumlah storan (dalam gigabait (GB) dan terabait (TB)), tetapi jurang itu semakin rapat apabila harga SSD menurun pada kadar yang lebih pantas daripada harga HDD tahun demi tahun.
SSD vs. HDD: Kelajuan
Apa yang menjadikan SSD sebagai pilihan yang semakin popular ialah kelajuannya. Secara keseluruhan, SSD mengatasi HDD kerana mereka menggunakan litar elektrik dan tidak mempunyai bahagian bergerak fizikal. Ini membawa kepada masa menunggu yang lebih pendek apabila anda memulakan dan lebih sedikit kelewatan semasa membuka apl atau melakukan tugas pengkomputeran yang berat. Sebagai contoh, Intel SSD D5-P5316 ialah SSD gred perusahaan 15.36TB yang menawarkan lebar jalur melebihi 7000 MB/s. 14TB Seagate Exos 2×14, HDD yang serasi, menawarkan hanya sehingga 500 MB/s dalam lebar jalur. Itulah perbezaan 14x!1
Kelajuan yang lebih pantas ini membawa kepada faedah prestasi dalam beberapa kawasan, seperti semasa log masuk dan menunggu apl dan perkhidmatan dimulakan, atau semasa melakukan tugas intensif storan seperti menyalin fail besar. Dengan HDD, prestasi menjadi perlahan dengan ketara, manakala SSD boleh terus bekerja pada tugas lain.
Kelajuan juga dipengaruhi oleh antara muka yang digunakan dalam SSD lwn. HDD yang bersambung ke seluruh sistem komputer semasa memindahkan data ke sana ke mari. Anda mungkin pernah mendengar tentang antara muka ini—SATA dan PCI Express (PCIe). SATA ialah teknologi lama, lebih perlahan, warisan, manakala PCIe lebih baharu dan lebih pantas. SSD dengan antara muka PCIe biasanya akan jauh lebih pantas daripada HDD dengan SATA kerana PCIe mengandungi lebih banyak saluran untuk memindahkan data. Anggaplah ia seperti bilangan kereta yang boleh menyusuri jalan desa satu lorong berbanding lebuh raya empat lorong.
Walaupun tiada siapa yang mengadu bahawa komputer mereka terlalu pantas, ada kalanya HDD boleh masuk akal. Jika anda mempunyai terabait fail yang ingin anda simpan, HDD masih merupakan pilihan yang lebih murah, walaupun itu berubah dengan harga SSD yang semakin rendah dan teknologi NAND yang lebih baharu memacu kepadatan bit lebih tinggi setiap NAND die. Keputusan storan komputer boleh dipermudahkan dengan memikirkan data sama ada sejuk atau panas.
SSD vs. HDD: Ketahanan
Tahap kehausan tulis pada SSD NAND bergantung sebahagiannya pada keadaan data yang sudah ada pada pemacu, kerana data ditulis dalam halaman tetapi dipadamkan dalam blok. Apabila menulis data berurutan ke SSD yang agak baharu, data boleh ditulis dengan cekap ke halaman percuma berturut-turut pada pemacu. Walau bagaimanapun, apabila blok kecil data perlu dikemas kini (seperti dalam menyemak dokumen atau nilai berangka), data lama dibaca ke dalam ingatan, disemak, dan kemudian ditulis semula ke halaman baharu pada cakera.
Halaman lama, yang mengandungi data yang ditamatkan, ditandakan sebagai tidak sah. Apabila halaman percuma tidak lagi tersedia, halaman “tidak sah” tersebut dikosongkan untuk digunakan dalam proses latar belakang yang dipanggil “defragmentasi” atau “perataan haus”. Semua halaman sah sedia ada dalam blok tertentu mesti terlebih dahulu disalin ke lokasi percuma lain pada pemacu supaya blok asal hanya mengandungi halaman yang tidak sah dan tidak digunakan lagi. Blok asal kemudiannya boleh dipadamkan untuk mengosongkan ruang untuk data baharu ditulis.
Proses pengemasan NAND dalaman seperti perataan haus membawa kepada penguatan tulis, di mana jumlah penulisan dalaman pada SSD adalah lebih besar daripada penulisan yang diperlukan untuk meletakkan data baharu pada pemacu sahaja. Memandangkan setiap tulisan merendahkan sedikit sel NAND individu, amplifikasi tulis adalah punca utama haus. Proses terbina dalam membantu SSD NAND mengagihkan haus secara sama rata pada pemacu. Tetapi asasnya ialah beban kerja berat tulis (tulisan rawak, khususnya) menyebabkan SSD NAND haus lebih cepat daripada corak input/output (I/O) lain kerana ia menghasilkan penguatan tulis yang lebih besar.
Berita baik ialah ketahanan tahap pemacu SSD sentiasa ditentukan sambil mengekalkan corak penulisan rawak kes terburuk dalam fikiran. Sebagai contoh, apabila anda mendengar pemacu boleh melakukan satu Tulisan Pemacu setiap Hari, ini bermakna anda boleh menulis sekurang-kurangnya satu data bernilai pemacu penuh menggunakan penggunaan tulis rawak itu setiap hari semasa tempoh jaminan pemacu (biasanya 5 tahun).
SSD vs. HDD: Perbezaan
Mengenai kapasiti, SSD untuk komputer tersedia dalam kapasiti 120GB hingga 30.72TB, manakala HDD boleh pergi ke mana-mana sahaja daripada 250GB hingga 20TB. Apabila mengukur kos setiap kapasiti, HDD muncul di atas, tetapi apabila SSD turun harga, ini akan menjadi kurang pembeza untuk HDD. Walau bagaimanapun, dengan SSD, anda mendapat lebih banyak kerja yang dilakukan setiap pelayan yang menyebabkan peranti yang lebih sedikit digunakan untuk mendapatkan output yang sama seperti HDD. Keputusan? SSD mempunyai TCO (jumlah kos pemilikan) yang lebih rendah.
Kebolehpercayaan ditakrifkan sebagai sama ada data disimpan seperti yang dimaksudkan, dalam keadaan tidak rosak. SSD secara umum lebih dipercayai daripada HDD, yang sekali lagi merupakan fungsi tanpa bahagian yang bergerak. Ini kerana tanpa pergerakan, SSD tidak terjejas oleh getaran atau isu terma yang berkaitan.
SSD biasanya menggunakan kurang kuasa dan mengakibatkan hayat bateri lebih lama kerana akses data adalah lebih pantas dan peranti melahu lebih kerap. Dengan cakera berputar mereka, HDD memerlukan lebih kuasa apabila ia dimulakan daripada SSD.
Penjimatan Kos SSD berbanding HDD
Difahamkan dengan baik bahawa SSD menunjukkan prestasi yang lebih baik daripada HDD. Hampir sama difahami ialah kelebihan kebolehpercayaan SSD. Memandangkan kelebihan intrinsik ini, SSD tidak memerlukan replikasi untuk prestasi, dan umumnya memerlukan replikasi yang lebih sedikit untuk kebolehpercayaan. Prestasi SSD yang lebih tinggi juga sesuai dengan kaedah pengurangan data yang lebih cekap daripada HDD. Pengurangan data ialah nisbah data hos yang disimpan kepada storan fizikal yang diperlukan; nisbah 50 peratus akan bersamaan dengan nisbah pengurangan data 2:1. Oleh kerana pengurangan data membolehkan pengguna menyimpan lebih banyak data daripada perkakasan fizikal, kapasiti berkesan yang terhasil meningkat. Teknologi pemampatan dan deduplikasi boleh mengurangkan kapasiti penyimpanan mentah yang diperlukan untuk memenuhi keperluan “kapasiti boleh guna”.
Algoritma moden dioptimumkan untuk SSD, memanfaatkan prestasinya untuk membolehkan nisbah pengurangan data (DRR) yang tinggi sambil menyampaikan prestasi aplikasi yang tinggi. Sebagai contoh, algoritma mampatan Zstandard daripada Facebook mencapai kelajuan mampat dan nyahmampat lebih cepat daripada HDD boleh membaca/menulis, sekali gus membenarkan penggunaan algoritma pada SSD dalam masa nyata.2 Contoh lain ialah VMware vSAN, di mana pemampatan dan penyahduplikasian hanya ditawarkan. dalam konfigurasi semua denyar.
